روشهای ماهیگیری تجاری

روشهای ماهیگیری تجاری

نحوه صید ماهی برای درک رفتاری آن ضروری است.

متداول ترین روش ها

ماهیگیری تا حدی با نحوه صید آن تعریف می شود. انتخاب چوب و چرخ نقش عمده ای در تعیین هزینه، کارایی و صید جانبی یک ماهیگیری ایفا می کند. در این پست همه روش های مختلف برای بیرون آوردن ماهی از آب را توضیح می دهیم.

• ماهیگیری با تور Fishing with Nets

هنگامی که به ماهیگیری تجاری فکر می کنید، احتمالاً به تورهای بزرگ و غول پیکری فکر می کنید که دسته ای از ماهی ها را بالا می برند. تو اشتباه نمیکنی!  بیش از 80 درصد ماهی ها از طریق تور صید می شوند. اگرچه چندین نوع مختلف وجود دارد:

• Purse Seine

در این ماهیگیری ، رایج‌ترین روش صید ماهی، قایق یک دسته ماهی را پیدا می‌کند، سپس با استفاده از جرثقیل یا قایق کوچک، یک سر تور را در اطراف آنها می‌گیرد و به کشتی ماهیگیری بازمی‌گرداند. انتهای تور مانند یک کیسه بند کشی با هم هماهنگ شده و ماهی داخل آن کشیده می شود.

از آنجایی که این نوع ماهیگیری ماهی خاصی را پس از شناسایی هدف قرار می دهد، صید جانبی بسیار کم است. گاهی اوقات قایق های ماهیگیری اشیاء شناور مانند قایق های بزرگ یا بشکه های شناور را برای جذب ماهی به کار می گیرند . این دستگاه‌های جمع‌آوری ماهی (FAD) با کاهش مصرف سوخت و زمان صرف شده برای جستجوی ماهی‌ها، ماهیگیری را بسیار آسان‌تر می‌کنند، با این حال، FADها سایر موجودات دریایی را نیز جذب می‌کنند و صیدهای جانبی بیشتر است. بیش از نیمی از تمام ماهی های تن با استفاده از کیسه ماهی صید می شوند. هنگامی که از FADs استفاده می شود، محدوده بین 1-8٪ است، در حالی که بدون FADs، شکار جانبی کمتر از 1٪ است.

• Trawling

تراولینگ یعنی کشیدن توری از میان آب پشت قایق. دو نوع مختلف وجود دارد:

1. Bottom trawl

این مدل شامل پهن کردن یک تور تا کف دریا و سپس کشیدن آن از ته آن برای جمع آوری ماهی است.

صید جانبی بیش از حد مربوط به این مدل نیست، اما آسیب زیستگاه نگران کننده است. ته ماسه‌ای و محیط‌های صخره‌ای پس از وارد شدن توری نسبتاً سریع بازسازی می‌شوند، اما ترال‌های کف می‌توانند به طور قابل‌توجهی روی زیستگاه‌های حساس مانند مرجان‌های آب‌های عمیق یا باغ‌های اسفنجی تأثیر بگذارند. مدیریت خوب ماهیگیری تضمین می کند که صید این مدل در مناطق پایدار و نه در مکان هایی با زیستگاه غیرقابل جایگزین انجام می شود.

2. Midwater trawl

این مدل، توری را از طریق آب از کف بیرون می‌کشند. صید جانبی کم است.

• Gillnet

این روش به صورت دیواری  با سوراخ هایی در آن تنظیم شده اند. ماهی ها ناخودآگاه در آن شنا می کنند و گیر می کنند. در این روش به قایق با موتور بزرگ نیاز ندارند، بنابراین اغلب در مناطق کمتر توسعه یافته جهان استفاده می شوند.

تور ماهیگیری بیشترین صید جانبی را در بین هر نوع تور ماهیگیری دارد، اما استفاده از آنها رو به کاهش بوده است. این روش در برخی موارد می توانند پایدار باشند، به عنوان مثال ماهی قزل آلا در نقاط خفه تجمع می یابد که می توان بدون تأثیر بر گونه های دیگر صید کرد. این روش که در مکان خاصی نصب نمی شوند و با جریان حرکت می کنند، شبکه های رانش نامیده می شوند. اینها همچنین مشکلات جدی با صید جانبی دارند.

• Longlines

لانگ لاین ها خطوط ماهیگیری بسیار طولانی هستند که در هر چند فوت، یک قلاب دارند. آنها می توانند چندین مایل طول داشته باشند

صید جانبی در شیلات لانگ لاین بسته به نوع ماهیگیری بسیار متغیر است. لانگ لانگ هالیبوت در آلاسکا صید جانبی بسیار کمی دارند در حالی که لانگ های مخصوص برداشت ماهی تن حدود 20 درصد صید جانبی دارند. مسائل مربوط به لانگ لاین در ماهیگیری های نزدیک به سطح که در آن پرندگان دریایی، کوسه ها و لاک پشت ها در حال خوردن قلاب طعمه دار گرفتار می شوند، شایع تر است.

• Pole and line

یک چوب و چرخ  ماهیگیری است که به صورت جداگانه ماهی صید می کند. هیچ نگرانی در مورد صید جانبی وجود ندارد.

این روش برای ماهیگیری ورزشی استفاده می شود که قانون بگیر و رها کن در آن صدق می کند . بسته به هر نوع ماهی ، چوب و چرخ مخصوص و لوازم جانبی خاصی را می طلبد . توجه به این نکته ضروری است که ماهیگیری در آبهای شور و شیرین کاملا با هم تفاوت دارند و وسایل مخصوص به خود را می طلبد.

برای اطلاعات بیشتر در این زمینه و مشاوره در مورد خرید تجهیزات ، با هلدینگ لومینوس در ارتباط باشید.